Dag 1
Blijf op de hoogte en volg Paul
28 Februari 2015 | Verenigde Staten, Palo Alto
Om maar even een kleine introductie te doen; ik ben in Amerika. Ja, ik ben heelhuids gearriveerd en heb al mijn spullen én ledematen bij me. De komende drie maanden, vanaf maandag tot mijn verjaardag, ga ik bij NASA Ames stage lopen. Maar nu eerst nog even een weekendje installeren.
Vanochtend vroeg (5.15 Nederlandse tijd, 20.15 gisteravond VS-tijd) opgestaan om mijn vliegtuis van 10.15 Nederlandse tijd (1.15 VS-tijd dus) te halen. Allemaal gelukt natuurlijk, ondanks dat mama achter het stuur zat. Als allerlaatste Nederlandse moeder en broertje uitgezwaaid, waar natuurlijk moeders een traantje moest laten. Nou mam, ik liep na de paspoortcontrole ook even vol hoor! Toen was het toch opeens heel definitief dat ik in mijn eentje zo lang ergens heen ging. Gelukkig is 11-en-een-1/2 uur vliegen een eitje, je wordt namelijk overdonderd met eten en drinken en er zijn gewoon duizenden films te kijken in zo'n vliegtuig! Pro-tip; horrorfilms zijn helemaal niet eng op een 8 inch scherm die in de stoel van de persoon voor je zit vastgemaakt. Drie films en een tijdje muziek luisteren/slapen ging dat vliegtuig ook nog eens landen. Ook wel fijn vind ik dat. Rond die tijd begon ook mijn buurman te praten, dus ben ik erachter dat het een Chinees is die internationale betrekkingen doet in Den Haag. Leuk. Het is hem trouwens gelukt om de hele vlucht stil te blijven zitten. Ik vind het maar een talent.
Eenmaal aangekomen op de grond heb ik zelfs de immigrations kunnen overtuigen mij naar binnen te laten, hoe moeilijk die man ook deed (sorry dat ik niet het geld van 3 maanden levensonderhoud in cash bij me heb..?). Een koffer en een roltrap later sta je dan opeens buiten in het Californische zonnetje! Lekkor lekkor! Dan is het toch al snel een graad of 16 (Celsius, ik weiger Fahrenheit te gebruiken en ben van plan heel erg in de war te raken hier). Gelukkig had ik een Supershuttle (helaas zonder cape) geregeld, die me gewoon voor het huis kon afzetten! Na een kleine rondleiding van de huisbazin en een beetje installatie van mijn kant (yes, mijn reisstekkers passen!) ben ik met een van de huisgenoten gaan fietsen op zoek naar een winkel. Pro-tip 2; vertrouw nooit Japanse meisjes op richting, ook al hebben ze Google Maps bij zich. Ik heb nog nooit iemand zich zo vaak horen verontschuldigen. Uiteindelijk zijn we toch bij een winkel aanbeland, de Safeway, dus ik kan morgen ook ontbijten. Trouwens, Amerika is DUUR! En met duur bedoel ik 5 plakken ham voor 9 dollar duur. Deze shit is niet okee. Maar er schijnen ook goedkopere winkels te zijn, dus ik ga daar nog achteraan binnenkort. Inmiddels zijn we weer thuis en kookt bovengenoemd huisgenootje nu soep, dus ik ga zo eten. Hier is het inmiddels 19.00 uur, in Nederland dan geloof ik 4 uur 's nachts, dan ben ik toch al bijna 24 uur op. Kijken of ik dat kan redden.
Dan als afsluiter een paar dingen waar Paul nog aan moet wennen:
- De kassajuffrouw vraagt daadwerkelijk hoe het met je gaat en zegt niet alleen maar hallo.
- Bijzonder weinig mensen weten van het bestaan van een extra verdieping bovenop de begane grond. Niemand, maar dan ook niemand, weet dat er dan zelfs nóg een verdieping op gestapeld kan worden.
- Elke weg is hier zo breed als ongeveer 4 auto's, hoe klein je straatje ook is. De ietwat grotere wegen zijn al snel 2x3 baans (dus ongeveer 9 auto's als je je best doet). En dan heb ik het nog niet over de écht grote wegen, maar gewoon midden in de stad hier.
- Als je buiten fietst en naar (afhankelijk van je fietsrichting) links of rechts kijkt, zie je gewoon bergen! De enige berg die ik gewoonlijk zie, is een berg rotzooi, dus hier kan ik wel aan wennen denk ik.
- Fietspaden bestaan niet. Of sporadisch. Gewoon, ergens op die grote weg geplempt soms. En dan na het kruispunt opeens niet meer. Gelukkig ben ik een Nederlander en ga ik deze shit overleven.
- Willekeurige mensen, waaronder volwassenen, hebben fietshelmen.
Dit hele verhaal komt er al na 6,5 uur Amerika uit. Wereld, bereid je voor, ik ga een roman schrijven!
-
28 Februari 2015 - 09:48
Samantha:
Paul wat ziin je stukjes altijd geweldig om te lezen!=D ik ga je blog volgen!^^ heeel veeel plezier en succes daar! -
28 Februari 2015 - 11:06
Akkelien:
Fijn dat je zoveel vertrouwen in me had, maar je was er heelhuids en op tijd.
Het is weer echt een Paul-verslag.
Ga er lekker van genieten. -
28 Februari 2015 - 11:33
Marjolein:
Paul wat heerlijk herkenbaar allemaal! De safeway is niet zo ver van het huis hoor, dus weet niet hoe ver je omgereden bent? Oh en die ham moet je gewoon in voordeelverpakking kopen, dan valt de prijs mee. Dat is sowieso een regel daar: Alles groot kopen, is relatief goedkoop ;) Ik kijk er naar uit nog veel meer van je te horen!!! X -
28 Februari 2015 - 16:18
Ria En Theo De Wit:
Hoi Paul, Leuk om je verslag te lezen. En een Paul-verslag is best leuk hoor. We horen wel weer van je. Veel plezier!!
-
28 Februari 2015 - 22:22
Tineke:
Waauwie leuk verhaal en ik zie je daar al fietsen hoor met je 5 plakken ham... :') xxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley