Dag 19-33

Holy smokes, ik ben al over een derde van mijn reis!

Kleine tussenstand:

Aantal barbecue's gehad: 2
Aantal huisgenoten die al langer in huis zijn dan ik: 0
Aantal Nederlanders in huis: 2
Aantal Utrechters in huis: 2
Aantal vrouwelijke huurders: 0
Aantal verschillende auto's waar ik in gezeten heb: 10
Aantal verschillende auto's waar ik in gereden heb: 0 (daar had ik jullie bijna te pakken)
Aantal gekochte gallons melk: 4

Op een voor Californische standaarden ietwat frisse vrije vrijdagmiddag ben ik lekker aan het nagenieten van een dagje uit met 3 huisgenootjes. Vanochtend zijn we naar Big Basin Park geweest, dat is zo'n park met van die groot, groter, grootste bomen. Dat is echt megamoeilijkknettervet om te zien en, mama en papa, als jullie dit lezen, ik vergeef het jullie nooit dat ik in het o zo saaie platte Nederland ben opgegroeid. Deze bomen zijn namelijk, als extremen genomen, 2000 jaar oud en zo'n beetje 100 meter hoog. De grootste en oudste bomen heten ook toepasselijk "Mother of the Forest" en "Father of the Forest". Ik heb vrolijk toeristje gespeeld in dat bos en heb overal foto's van getracht te maken, maar deze bomen lieten zich met geen mogelijkheid in één foto vastleggen. Jammer genoeg was Arnaud's camera leeg, want zijn fototoestel is namelijk de eindbaasversie en hij vind het geen probleem om foto's van dingen te delen met ons. Behalve dat we in dat park geweest waren, waar ze overigens kampvuurspots aangeven met een logo wat verdraaid veel op een wifi-logo lijkt, zijn we onderweg ook op een random viewpoint gestopt, vanwaar we uitzicht hadden over de héle Bay Area, van San Francisco tot San Jose ongeveer. Jammer genoeg hing er wel mist boven de baai, waardoor de overkant niet te zien was, maar desondanks is dat echt een superimpressive uitzicht. Op de terugweg kwamen we een supermarkt met lopend buffet en broodjesbar tegen, waar wij ons al snel thuis voelden. Ik weet niet wie dat bedacht heeft, maar die man moeten we uitnodigen in Nederland.

Vorige week ben ik ook met Arnaud naar universiteit *ahem* vakantieresort Stanford geweest. Ik weiger om wat daar staat een Universiteit te noemen en ik snap niet hoe men daar aan studeren toekomt. Jammer genoeg waren we net te laat voor de rondleiding, maar hebben we wel van het uitzicht van Hoover Tower genoten en zijn we zelf maar wat bezienswaardigheden afgeweest. Wat in Nederland doorgaat voor "goh, deze kerk staat waarschijnlijk in een dorp van 500 inwonders, niets bijzonders aan eigenlijk", gaat in Amerika door voor "Wow, je moet écht onze Memorial Church zien, hij is echt supermooi en we zijn echt megavetmoeilijkknettertrots op dat gebouw", aldus de vriendelijke, ietwat bevooroordeelde jongen van het Visitor Center die vond dat we ook alle businessgebouwen moesten bekijken "want daar had hij ook nog een baantje". Ook te vinden op Stanford: de Gates of Hell. Niet zo onidyllisch als het klinkt, het is een beeldhouwwerk wat toch wel de naam 'kunstwerk' kan dragen als je het mij vraagt. De rest van de beeldentuin staat vol met beelden van mensen met een x aantal ledematen die in houdingen staan waarvan ik eigenlijk dacht "hee dat 16-jarige meisje gaat nu een selfie maken".

Ons zeilplan van een tijdje terug is daadwerkelijk doorgegaan, en krijgt een groter, epischer vervolg: een 80-mans zeilschip in de Noordbaai! Daar waar wij zelf helemaal niets hoeven te doen op dat schip en waar alle coole sights to see zijn. Blijkbaar is het ook mogelijk om letterlijk elke avond aan 'beercan races' mee te doen, waar je gewoon willekeurig op kan komen dagen en op een boot mee kan doen in een zeilreis, volgens mij een beetje a la zeepkisten maar dan zeepboten (?). Dat wordt me toch iets te veel van het goede denk ik.

Ook al is Pasen geen offciele feestdag in de VS (alle feestdagen gaan eigenlijk om het vieren van één of meerder personen zoals presidenten of Martin Luther King oid), vond Andy het wel een goed idee om Goede Vrijdag en Tweede Paasdag vrij te nemen, waar ik ook wel voor te porren was. Hij heeft me ook de wondere wereld van Peeps laten zien. Peeps zijn het toppunt van suiker: "Suiker bij je suiker met een krokant suikerlaagje op al dat suiker. Oh ja, in de vorm van een kuikentje, want dan kunnen we het met Pasen verkopen". Dit alles niet voordat hij me een aantal vrij destructieve Youtube filmpjes met Peeps in de hoofdrol had laten zien. Overmorgen organiseert Andy ook een klein etentje bij hem thuis voor wat mensen van de vakgroep. Gelukkig kan ik meerijden met onze andere groep-Nederlander (en familie bestaande uit vrouw en drie kinders), want er zijn letterlijk maar 2 huizen zuidelijker dan dat van Andy in San Jose en dat wordt toch wel pittig ver fietsen. Dit hele eetfestijn gaat zijn nadat Cynthia voor het huis pannenkoeken bakt als ontbijt. Ik vind Pasen wel wat hebben zo, het lijkt wel Kerst.

Als het dan toch over labmensen etc gaat; op het lab gaat het steeds beter en hebben we steeds minder nodig van de opstelling beneden. We hebben zelfs alweer de cold head teruggemonteerd en we gebruiken de onze weer. Afgelopen week was een weekje puur data-analyse omdat Amanda onze opstelling nodig had en hem al bijna in de fik gezet had. Okee, misschien had ze alleen de heating tape te warm gemaakt en begon hij te roken, maar toch. Ik word al steeds bekwamer in het continue vastloopprogramma en het grafiekmaakprogramma, maar als ik een baseline correct wil doen, wat vrij lang duurt en niet ondertussen op te slaan is, werkt dat toch wel op mijn stressniveau. Ik ben er ook vrij zeker van dat de afgelopen paar dagen wat dat betreft mijn leven een stukje korter heeft gemaakt. Gelukkig kan ik als het goed is dinsdag weer het lab op.

Zoals hier helemaal boven al een soort van duidelijk is gemaakt, ben ik inmiddels huisoudste (maar in het echt geloof ik de jongste of misschien opeennajongste), en is de nieuwste huisgenoot een Utrechter. Ook nog eens van origine provincie Utrecht en daarbij ook nog eens de enige andere masterstudent in huis, dus hoe klein wil je de wereld hebben. Hij doet nog net geen scheikunde, maar biologie komt al aardig in de buurt. Ik heb gisteravond maar onder het genot van een aantal biertjes even lekker lopen ouwehoeren over alles Utrecht en wat daar dan wel niet bij hoort. Omdat hij zo dom was om meetings en experimenten te plannen op een semi-feestdag, moest die arme jongen onze los-in-het-bos reis missen, maar we gaan morgen kijken of we walvissen kunnen spotten vanaf de kust (blijkbaar het seizoen daarvoor, score!), maar misschien kunnen we morgen dan met een meer complete club op reis. De laatste huisgenoot heeft een handje om tripjes naar Virginia heen en weer te maken voor een weekendje omdat ie z'n vriendin niet zo lang kan misschien, dus die mist ook alle pret. Jammer, maar meer plek in onze (huur)auto.

We hebben ook de buurvrouw leren kennen, die kwam namelijk twee weken geleden opeens opdagen voor de deur en vroeg of er wat grote sterke jonge jongens zin hadden om haar zware spullen "16 flights of stairs" naar beneden te sjouwen. Vrouwtje zelf was al 79 en haar man 90 en dementerend, dus dat ging zelf allemaal niet zo soepel. Al haar zware spullen waren vrijwel lege dozen en een klein beetje afval, en "16 flights of stairs" bleken 16 treden en niet 16 trappen te zijn. Lekker makkelijk, meer tijd over om haar kunst te bekijken, wat voor sommige stukken zeker de moeite waard is! Een deel van haar collectie is geïnspireerd door allerlei takken van de wetenschap, en stiekem zijn dingen als cellen en sterren etc best wel goed semi-abstract vorm te geven. Haar hele familie is/was blijkbaar wetenschapper, zo had haar man duizend jaar bij de scheikundeafdeling op Stanford gewerkt. Het antwoord van manlief hierop was "Who? Me?", want ja, zo erg heen was hij al. Van de week kwam Cynthia opeens met een stapel schilderijen binnen, die uit de garage van de buurvrouw kwamen en die ze toch maar wegdeed want de ruimte was nodig. Het was een pakken wat je pakken kan principe, dus ik heb een gratis originele Trudy Myrrh Reagan die ik in mijn kamer op kan hangen!

Ik geloof dat ik hiermee weer aan het einde van mijn relaas ben geraakt, maar niet geteurd, er komt binnenkort weer meer aan (met hopelijk walvisfoto's!)